Weer bericht

Lieve allemaal,

Vandaag weer een bericht vanuit het Matunkha Center, Rumphi in Noord-Malawi. Het regenseizoen is losgebarsten, viel het met de regen de afgelopen weken nog mee…nu is de hemel geopend en komt er heel veel regen in een korte tijd naar beneden! Tot nu toe zijn deze week de maïs, tabak, groundnuts, tomaten, aardappelen en soya velden rijkelijk bedeeld met water! Er was nog te weinig regen gevallen de laatste tijd en daarom genieten we met de Malawianen mee. De Malawianen zijn erg druk geweest met: het kiezen van het moment waarop er gezaaid werd, wat wordt er gezaaid, het land bewerken, fertilizer (mest) kopen en de plantjes ermee voorzien en nu hopen en bidden voor een goede oogst. Regen heeft zodoende een hele andere betekenis voor mij gekregen. Was het voor mij vooral vies, nat, grijs, bah, getsie…nu kan ik zeggen; groei, groen, goede oogst, voedsel, geen honger, een toekomst?! Ja, ik hoop echt dat ik straks met andere ogen in Nederland in de regen op de fiets stap of naar de bus zal rennen. We zullen het zien en voelen ;)

Het verkrijgen van de fertilizers is hier een ware run geweest en eigenlijk alleen weggelegd voor de rijken want 10.000kw (50 euro) per baal a 50kg moet er betaald worden om je akker te voorzien van mest. Als je geluk hebt dan heb je een coupon gekregen via de chiefs zodat je maar 800kw (4 euro) hoeft te betalen. De chiefs hebben de verantwoordelijkheid van de regering gekregen om deze bonnen aan de armste uit te delen maar ik heb begrepen dat dit (helaas!) niet altijd bij deze groep mensen terecht komt. Heb je goede contacten met de chief? Dan komt het wel goed met de fertilizer. De corruptie viert in Malawi nog hoogtij!
Het veroorzaakt bij mij donkere wolken en flinke stevige onweersbuien als ik weer zo’n bericht te horen krijg. Waar moet je beginnen om een verandering hierin te realiseren?

Toen ik een aantal weken geleden bij een gesprek met de PLWHA (People living with HIV/AIDS) aanwezig was vroeg ik de leden of ze nog op training waren geweest. Ja, antwoorden ze mij. En wat vonden jullie ervan? Wat hebben jullie geleerd? ‘Het was echt fantastisch want we kregen allemaal een allowance (vergoeding) en daarvan hebben we dekens en voedsel kunnen kopen’. Ik dacht nee hè, alles draait hier om het verkrijgen van allowances en niet in eerste instantie om kennis verkrijgen en daarmee een betere toekomst. Het is de gewoonste zaak om vergoedingen te krijgen bij meetings en trainingen. Deze vergoeding is bedoeld om bijv. transportkosten te voldoen, de lunch te bekostigen of als bijdrage aan de komst van diegene. Maar hier gaat het geld dus niet (altijd) naar toe en dat begrijp ik wel gezien de omstandigheden maar de motivatie van de deelnemers om aan een training deel te nemen is daarmee voor mij echt een verkeerde beweegreden. Zal er een ommekeer komen in het besef om kennis te verkrijgen? Voor de PLWHA kan een training veel opleveren zoals: Hoe blijf ik positief in het leven staan? Hoe blijf ik gezond? Hoe zorg ik ervoor dat het virus niet wordt verspreid? Ik hoop dat deze mensen de zonnestraaltjes (mogelijkheden om te veranderen) achter de donkere wolken blijven zien want zo zal er verandering komen en een ‘betere’ toekomst.

Als slot van dit weer bericht de weersverwachtingen voor de komende dagen!
Donderdag 12 feb: 19-23C, half bewolkt/regen; Vrijdag 13 feb: 18-24C, half bewolkt/regen; Zaterdag 14 feb: 18-27C, overwegend zon; Zondag 15 feb: 19-26C, overwegend zonnig. En, komt het een beetje overeen met het weer in Nederland?

Vanaf deze week ga ik samen met een stagiaire naar de verschillende CBO’s om in gesprek te gaan met de executive members (bestuur) om te bepraten hoe het organisatorisch reilt en zeilt. Vanuit de support groups die er in iedere CBO zijn hebben we uit eerdere bezoeken begrepen dat er soms misverstanden bestaan tussen hen en de executive members. Lijkt me wel interessant om n.a.v. een checklist te bepraten welke manier van leidinggeven iedere CBO heeft.

Verder…
Ben ik 2 weken geleden op een zaterdag bij Anneke en Martijn van de Boogert op bezoek geweest, zij wonen in Ekwendeni (vlakbij Mzuzu). Hij is in Oud-Beijerland opgegroeid en ze wonen en werken vanaf oktober 2008 voor 7 jaar met hun gezin in Malawi, ze zijn uitgezonden via de GZB. De dorpskerk ondersteund hun o.a. hiermee. Het was een erg leuk bezoek, zulke hartelijke mensen en erg gedreven in hun werk als resp. arts en gemeenteadviseur van de CCAP kerk. Wat is de wereld toch klein hè?

En…
Is vorige week Nico (vriend van Maartje) gearriveerd, inmiddels is hij in de store aan de slag gegaan om het (zover mogelijk) te reorganiseren. Hij blijft de komende weken bij ons. Naast dat het voor Maartje en Nico natuurlijk enorm fijn is om weer bij elkaar te zijn vind ik het ook erg gezellig. Maar Nico bracht naast zijn komst ook een hele tas met allerlei lekkere Hollandse lekkernijen mee, TOP! Zo hebben ze mij afgelopen zaterdag op mijn verjaardag verrast met stamppot zuurkool incl. rookworst, zo wat heb ik daar van gesmuld zeg. Maar er kwam nog meer uit zijn tas: appelstroop, hagelslag en cappuccino….geweldig, meer dan welkom!!
Mijn verjaardag is een enorm leuke dag geworden, dankzij Maartje en Nico. Die hebben echt hun best gedaan om mij in het zonnetje te zetten, en dat is gelukt! Bedankt. Taarten gebakken, salades bereid en de tuin versiert. Iedereen in Nederland bedankt voor het versturen van kaarten!

De Afrikaanse tijd gaat snel voorbij want over ruim 6 weken komen we alweer terug naar Holland. Stiekem zijn we al bezig om ons afscheid hier een beetje vorm te geven zodat we iedereen kunnen bedanken. En te kijken of het nog mogelijk is om op safari te gaan in Zambia de laatste week maar dat is een beetje afhankelijk van het weer en dan vooral de begaanbaarheid van de wegen. Tot die tijd hopen we ons werk hier af te kunnen ronden en uiteraard te genieten.

Ik besluit mijn verslag deze keer met een aantal regels uit het boekje: ‘Jij bent waardevol’ van Max Lucado welke ik van de ouders van Maartje ontving.

God is dol op je…
Ons hart is niet groot genoeg om de zegeningen te bevatten die God wil geven.
Probeer daarom dit eens.
De volgende keer dat je ademloos naar een zonsopgang kijkt…of sprakeloos naar een bloemenweide…doe dan even helemaal niets.
Zeg niets en luister naar het fluisteren van de hemel: ‘vind je het mooi? Ik heb het
speciaal voor jou gedaan’.
Jij bent waardevol!

Een hele fijne week toegewenst vanuit regenachtig Malawi!

Lieve groet,

Mieke