De 'donkere' dagen voor kerst
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mieke
13 December 2008 | Malawi, Rumphi
Lieve allemaal,
De donkere dagen voor kerst zijn inmiddels aangebroken maar daar is in Malawi niet zoveel van te merken. Het kerstgevoel ontbreekt nog een beetje. Maar het kerstsfeertje in onze chalet is er. Het is een ware Christmas Chalet met alle meegebrachte kerstspullen van de ouders van Maartje, we hebben zelfs een boom en sneeuw op de deur! We luisteren al weken naar kerstmuziek en branden (bijna) iedere avond onze zelfgemaakte adventskaars. Kortom: het houdt ons bezig! Het zal dan toch de korte broek zijn en een totaal andere omgeving welke het voor mij bekende kerstgevoel doet missen. Uiteraard wordt je in Nederland door de commercie ook wel enorm beïnvloed, dit doen de winkels in Malawi toch iets minder ;) Maar uiteindelijk gaat het om de kerstboodschap en die is overal op de wereld hetzelfde. Op Matunkha breekt volgende week de laatste werkweek van het jaar aan want daarna is iedereen 2 weken vrij. De ‘Kerstvakantie’ wordt ingeluid met een kerstviering a.s. vrijdag voor alle medewerkers. Hier zal ook bekend gemaakt worden wie de medewerker van het jaar wordt, vorig jaar werd diegene verrast met een fiets. Mijn stem gaat naar George, onze security man…een prachtman!
Vorige week zaterdag zijn de ouders van Maartje gearriveerd en zijn wij voorafgaand een aantal dagen in Lilongwe (hoofdstad) geweest. Het is mooi om te zien hoe zij genieten van hun verblijf hier. Wij zijn aan de mensen en de omgeving gewend maar voor hen is het nog één en al verbazing en verrassing. Afgelopen maandag zijn we met elkaar naar Vwaza Marsh (National park) geweest, we hebben daar een safari gemaakt waarbij we op zoek gingen naar olifanten maar helaas…geen één! Wel apen, buffels, nijlpaarden, zwijnen, bijzondere vogels, bomen en insecten. Helaas krijgen we hier op Matunkha de laatste dagen ook steeds meer insecten zoals de muggen op visite en ja, die vinden mij altijd aardig. Flink aan de deet dus. Ik heb ook nog een merkwaardige kring op mijn been welke wordt veroorzaakt door een ‘beestje’ in mijn lichaam. Ik heb er een pilletje voor gekregen. Ja, dat krijg je er allemaal bij als je een tijdje in Afrika verblijft. De laatste dagen moeten Maartje en ik ook wat vaker naar de wc rennen…ach, ook dat went! Verder voelen we ons beiden prima.
Wat niet went zijn de mensen waar ik iedere keer verbaasd over ben. Neem bijvoorbeeld onze schoonmaaksters, zij werken met z’n 3 a 4-en per dag en maken de huisjes schoon waar de gasten verblijven. Meestal gaat 1 (soms 2) van hen binnen schoonmaken (vloer dweilen en bed verschonen) en de rest zit buiten te wachten tot ze klaar is. En dan zijn ze dus de gehele dag aan het ‘werk’ met 2,3 of 4 huisjes en dan moeten we echt vaak nog vragen of ze de volgende dag de WC kunnen schoonmaken en handdoeken willen brengen omdat ze dat vergeten zijn. Tijd, tempo en plannen is hier van een hele andere orde. Je wilt ook niet altijd klagen maar dat is wel eens moeilijk.
Gisteren hadden we de lancering van het MOAC (kom ik later op terug…) waarbij er allerlei gasten uitgenodigd waren. Voor alle kinderen, chiefs en andere belangrijke gasten was er een T-shirt met daarop de slogan ‘Laat de kinderen spreken’ maar dan in het Chi Tamboeka. Ik heb me werkelijk verbaasd wie er uiteindelijk allemaal met zo’n T-shirt rondliepen. Echt graaien en nog eens graaien…daar kan ik moeilijk tegen maar het is wel hoe het hier gaat. Aan het eind van de middag zei ik tegen de kinderen dat ze een ballon mochten hebben…het was een ware run om een ballon te bemachtigen. Ik was totaal verbaasd. Maar ik kan het me diep van binnen wel voorstellen als je weinig hebt en je krijgt iets aangeboden. Je komt zo vaak in situaties terecht waarbij je denkt: waarom gebeurt dit zo? Maar dat is nu echt de cultuur en kun je (vaak) niet veel aan veranderen. Ik zou het wel erg moeilijk vinden om me hier te settelen voor een langere tijd en te kunnen werken met de mensen hier maar misschien went dat ook wel weer.
Mijn laatste verbazing was vorige week maandag, Wereld Aids dag. Zondag kregen we te horen dat wij mee gingen met het Matunkha Travelling Theatre want zij zouden hun dramaspel opvoeren tijdens een samenkomst voor de hele regio. Om 9.00 uur zouden we vertrekken…dit werd 12.30 uur omdat de auto kapot bleek te zijn en het kostte nogal wat tijd om het te repareren. Het was zo’n 2 uur rijden en toen we uiteindelijk om 14.30 uur aankwamen hoorde we dat het volkslied ingezet werd wat betekende: het programma is afgelopen! We waren voor niets gekomen, Maartje en ik moesten er wel om lachen, hebben wij weer. Dus toen weer 2 uur terug hobbelen naar Rumphi. Ja, je hoort het wel…we maken genoeg mee en ondanks deze (voor mij) verbazingwekkende momenten geniet ik van alles.
Zoals ik net al vertelde was gisteren de officiële opening van het MOAC (Matunkha Orphan and vulnerable children Affairs Cabinet) en het was een groots succes. Er waren 60 kinderen en velen gasten aanwezig en van alle kanten kreeg het Matunkha Center lovende reacties van de sprekers voor dit initiatief. Een belangrijke ontwikkeling voor de positie van het kind in Malawi want nu zullen de weeskinderen zelf hun stem laten horen en dat is uniek. Het parlement is gevormd en dat betekend dat in de januari de eerste bijeenkomst plaats zal vinden waarbij er allerlei onderwerpen besproken zullen worden welke de kinderen aangaan. Wij zullen het blijven volgen en gaan aan de slag met een handboek voor het MOAC.
Afgelopen zondag hebben we Sinterklaas met elkaar gevierd. Het was erg gezellig met muziek, snoepgoed en cadeautjes. We hebben het Sinterklaas dobbelspel gespeeld waarbij we allemaal cadeautjes voor 200 kwacha (1 euro) hadden gekocht en hier gingen we om dobbelen. Iedereen had zijn best gedaan om de meest bijzondere cadeaus te kopen waar niemand mee naar huis wilde gaan ;). Maar iedereen ging uiteindelijk met leuke cadeaus naar huis en we hebben een gezellige Hollandse avond gehad.
Ik zal aan Anton vragen of hij het volgende stukje op mijn weblog wil schrijven om zijn eerste indrukken met jullie te delen. Hij komt a.s. woensdag aan en ik zal hem samen met Tiem op gaan halen. Het programma zit de komende weken vol met allerlei uitstapjes zodat ik Anton héél Malawi kan laten zien. Ik heb er zin in!
Vanuit een zonnig Malawi waar we nog steeds wachten op de echte regens wens ik jullie allemaal mooie donkere dagen voor kerst toe. Geniet van deze bijzondere tijd!
Lieve groet,
Mieke
Matunkha Center
Mieke van Dijk
Private Bag 62
Rumphi
Malawi
De donkere dagen voor kerst zijn inmiddels aangebroken maar daar is in Malawi niet zoveel van te merken. Het kerstgevoel ontbreekt nog een beetje. Maar het kerstsfeertje in onze chalet is er. Het is een ware Christmas Chalet met alle meegebrachte kerstspullen van de ouders van Maartje, we hebben zelfs een boom en sneeuw op de deur! We luisteren al weken naar kerstmuziek en branden (bijna) iedere avond onze zelfgemaakte adventskaars. Kortom: het houdt ons bezig! Het zal dan toch de korte broek zijn en een totaal andere omgeving welke het voor mij bekende kerstgevoel doet missen. Uiteraard wordt je in Nederland door de commercie ook wel enorm beïnvloed, dit doen de winkels in Malawi toch iets minder ;) Maar uiteindelijk gaat het om de kerstboodschap en die is overal op de wereld hetzelfde. Op Matunkha breekt volgende week de laatste werkweek van het jaar aan want daarna is iedereen 2 weken vrij. De ‘Kerstvakantie’ wordt ingeluid met een kerstviering a.s. vrijdag voor alle medewerkers. Hier zal ook bekend gemaakt worden wie de medewerker van het jaar wordt, vorig jaar werd diegene verrast met een fiets. Mijn stem gaat naar George, onze security man…een prachtman!
Vorige week zaterdag zijn de ouders van Maartje gearriveerd en zijn wij voorafgaand een aantal dagen in Lilongwe (hoofdstad) geweest. Het is mooi om te zien hoe zij genieten van hun verblijf hier. Wij zijn aan de mensen en de omgeving gewend maar voor hen is het nog één en al verbazing en verrassing. Afgelopen maandag zijn we met elkaar naar Vwaza Marsh (National park) geweest, we hebben daar een safari gemaakt waarbij we op zoek gingen naar olifanten maar helaas…geen één! Wel apen, buffels, nijlpaarden, zwijnen, bijzondere vogels, bomen en insecten. Helaas krijgen we hier op Matunkha de laatste dagen ook steeds meer insecten zoals de muggen op visite en ja, die vinden mij altijd aardig. Flink aan de deet dus. Ik heb ook nog een merkwaardige kring op mijn been welke wordt veroorzaakt door een ‘beestje’ in mijn lichaam. Ik heb er een pilletje voor gekregen. Ja, dat krijg je er allemaal bij als je een tijdje in Afrika verblijft. De laatste dagen moeten Maartje en ik ook wat vaker naar de wc rennen…ach, ook dat went! Verder voelen we ons beiden prima.
Wat niet went zijn de mensen waar ik iedere keer verbaasd over ben. Neem bijvoorbeeld onze schoonmaaksters, zij werken met z’n 3 a 4-en per dag en maken de huisjes schoon waar de gasten verblijven. Meestal gaat 1 (soms 2) van hen binnen schoonmaken (vloer dweilen en bed verschonen) en de rest zit buiten te wachten tot ze klaar is. En dan zijn ze dus de gehele dag aan het ‘werk’ met 2,3 of 4 huisjes en dan moeten we echt vaak nog vragen of ze de volgende dag de WC kunnen schoonmaken en handdoeken willen brengen omdat ze dat vergeten zijn. Tijd, tempo en plannen is hier van een hele andere orde. Je wilt ook niet altijd klagen maar dat is wel eens moeilijk.
Gisteren hadden we de lancering van het MOAC (kom ik later op terug…) waarbij er allerlei gasten uitgenodigd waren. Voor alle kinderen, chiefs en andere belangrijke gasten was er een T-shirt met daarop de slogan ‘Laat de kinderen spreken’ maar dan in het Chi Tamboeka. Ik heb me werkelijk verbaasd wie er uiteindelijk allemaal met zo’n T-shirt rondliepen. Echt graaien en nog eens graaien…daar kan ik moeilijk tegen maar het is wel hoe het hier gaat. Aan het eind van de middag zei ik tegen de kinderen dat ze een ballon mochten hebben…het was een ware run om een ballon te bemachtigen. Ik was totaal verbaasd. Maar ik kan het me diep van binnen wel voorstellen als je weinig hebt en je krijgt iets aangeboden. Je komt zo vaak in situaties terecht waarbij je denkt: waarom gebeurt dit zo? Maar dat is nu echt de cultuur en kun je (vaak) niet veel aan veranderen. Ik zou het wel erg moeilijk vinden om me hier te settelen voor een langere tijd en te kunnen werken met de mensen hier maar misschien went dat ook wel weer.
Mijn laatste verbazing was vorige week maandag, Wereld Aids dag. Zondag kregen we te horen dat wij mee gingen met het Matunkha Travelling Theatre want zij zouden hun dramaspel opvoeren tijdens een samenkomst voor de hele regio. Om 9.00 uur zouden we vertrekken…dit werd 12.30 uur omdat de auto kapot bleek te zijn en het kostte nogal wat tijd om het te repareren. Het was zo’n 2 uur rijden en toen we uiteindelijk om 14.30 uur aankwamen hoorde we dat het volkslied ingezet werd wat betekende: het programma is afgelopen! We waren voor niets gekomen, Maartje en ik moesten er wel om lachen, hebben wij weer. Dus toen weer 2 uur terug hobbelen naar Rumphi. Ja, je hoort het wel…we maken genoeg mee en ondanks deze (voor mij) verbazingwekkende momenten geniet ik van alles.
Zoals ik net al vertelde was gisteren de officiële opening van het MOAC (Matunkha Orphan and vulnerable children Affairs Cabinet) en het was een groots succes. Er waren 60 kinderen en velen gasten aanwezig en van alle kanten kreeg het Matunkha Center lovende reacties van de sprekers voor dit initiatief. Een belangrijke ontwikkeling voor de positie van het kind in Malawi want nu zullen de weeskinderen zelf hun stem laten horen en dat is uniek. Het parlement is gevormd en dat betekend dat in de januari de eerste bijeenkomst plaats zal vinden waarbij er allerlei onderwerpen besproken zullen worden welke de kinderen aangaan. Wij zullen het blijven volgen en gaan aan de slag met een handboek voor het MOAC.
Afgelopen zondag hebben we Sinterklaas met elkaar gevierd. Het was erg gezellig met muziek, snoepgoed en cadeautjes. We hebben het Sinterklaas dobbelspel gespeeld waarbij we allemaal cadeautjes voor 200 kwacha (1 euro) hadden gekocht en hier gingen we om dobbelen. Iedereen had zijn best gedaan om de meest bijzondere cadeaus te kopen waar niemand mee naar huis wilde gaan ;). Maar iedereen ging uiteindelijk met leuke cadeaus naar huis en we hebben een gezellige Hollandse avond gehad.
Ik zal aan Anton vragen of hij het volgende stukje op mijn weblog wil schrijven om zijn eerste indrukken met jullie te delen. Hij komt a.s. woensdag aan en ik zal hem samen met Tiem op gaan halen. Het programma zit de komende weken vol met allerlei uitstapjes zodat ik Anton héél Malawi kan laten zien. Ik heb er zin in!
Vanuit een zonnig Malawi waar we nog steeds wachten op de echte regens wens ik jullie allemaal mooie donkere dagen voor kerst toe. Geniet van deze bijzondere tijd!
Lieve groet,
Mieke
Matunkha Center
Mieke van Dijk
Private Bag 62
Rumphi
Malawi
-
13 December 2008 - 18:57
Anna:
Ha Mieke
Net een berichtje n.a.v. je vorige verhaal geplaatst en nu al weer nieuwe belevenissen. Eigenlijk ben ik wel blij dat je niet in Malawi wilt blijven.
Dan is de kans groot dat elkaar in april weer ontmoeten.
Kerst in de warme zon... is even wennen evenals de zo andere manier van leven.
Misschien moeten we de 2 culturen wat door elkaar husselen, komen we in het midden uit. Maar die illusie laat ik maar gauw varen.
Wens je een goede tijd met Anton. We zijn benieuwd naar zijn ervaringen.
Liefs en al vast een goede adventstijd gewenst.
van Marten en
Anna -
13 December 2008 - 19:05
Corina:
Hey Mieke,
Wat hebben jullie weer veel meegemaakt. Ziet er echt super uit jullie kerstsfeer. Maar wat heb je precies in je voet dan? Heb je daar antibiotica voor?
Veel succes en plezier!
Liefs!!! -
13 December 2008 - 19:12
Irene En Jan:
Hoi Mieke,
Wat een mooie verhalen weer. Enne, eigenlijk is het helemaal niet zo verschillend van wat wij in Nederland doen. Wij vieren Sinterklaas, wij besteden aandacht aan WereldAidsdag in de dagopening op de Willem, wij hebben a.s. vrijdag kerstwijding. Het enige verschil is: bij ons vriest het een beetje.
Geniet verder, geniet van je broer op bezoek, geniet van alle mooie dingen die je meemaakt.
Wellicht spreken we elkaar nog voor de Kerst.
En anders: Fijne Kerstdagen en alle goeds.
Liefs,
Irene en Jan -
13 December 2008 - 20:55
Willy:
Ha lieve Mieke,
En dat is weer een mooi verhaal over al je belevenissen....en je geniet nog steeds! Geniet van de tijd samen met Anton.
Liefs, Willy & Erwin en een dikke kus van Jasper & Marjolein -
14 December 2008 - 06:51
Annegreet:
Zo.. een rustige zondagmorgen. Met een kop thee heb ik zitten genieten van je verhalen, zo veelzijdig, verrassend en in een totaal andere wereld dan hier. Geniet ervan!
xxAnnegreet -
14 December 2008 - 10:06
Susanna:
Hoi Mieke!
Nou, heb je toch dit weekend weer een verhaal kunnen schrijven wat je ook wilde, fantastisch weer zeg! Ben ook benieuwd naar hoe Anton zijn indrukken zullen! Super goede komende tijd gewenst, kijk alweer uit naar het volgende stukje dat op deze site verschijnt! -
14 December 2008 - 10:57
Manouk:
Ha Mieke, ik moet er wel om lachen hoor, sneeuw aan het raam:) Toch kan ik me voorstellen dat het gek is onder de warme zon. Hier was het gisteren kerstmarkt en het was zooo koud! Maar de kerstgachte blijft hetzelfde, op welk continent je ook zit! Veel plezier met Anton!
Liefs, Manouk -
14 December 2008 - 11:47
Carlein:
Wat een leuk verhaal weer en die foto's!
Fijne dagen met Anton!
Liefs
Carlein -
14 December 2008 - 14:07
Andrea:
Hoi Mieke,
Ik ben weer helemaal bijgelezen...mooie verhalen hoor!
En zoals altijd in Malawi: 'be flexible' :D
Ik wens jou ook alvast een hele mooie kerst toe, dat zal deze keer wel een hele bijzondere ervaring worden.
groetjes,
Andrea -
14 December 2008 - 16:11
Willemijn En Thomas:
Lieve Mieke,
We hebben weer genoten van je verhaal! En je vermaakt je wel, zo te lezen! Je hebt er plezier in en kunt lachen om een ritje van in totaal van 4 uur voor niets! Geniet van je broertje straks! En van de dingen die je nog gaat doen. Als ik je niet meer spreek, fijne kerstdagen! Hier ook alles goed, Lotte is vandaag gedoopt!
Dikke kus Thomas en Willemijn -
14 December 2008 - 19:37
Jannie:
Ha Mieke!
Om eerlijk te zijn vind ik het niet erg om te lezen dat je twijfels hebt of je je daar wel zou willen settelen voor een langere tijd. Want met wie zou ik dan van die supergezellige, spannende NS wandelingen moeten lopen?? Ik moet er wel een klein beetje om lachen dat de muggen in Malawi je OOK niet met rust laten. Ze moeten ook altijd jou hebben !!Vandaag met Carien en haar toch al behoorlijk zwangere buik naar de kerstmarkt in Dordrecht geweest. Vind je het niet jammer dat je de zwangerschap van Arianne deze keer niet van dichtbij kan volgen? Worden we allebei in April weer tante zeg!Heel veel plezier met Anton en blijf van die boeiende verhalen schrijven, erg vermakelijk!Chalet ziet er erg gezellig uit!
Dikke kus, Jannie
-
16 December 2008 - 07:13
Bas:
hoi,
ik zie dat jullie het erg nar je zin hebben, vind het gaaf om te zien wat julie allemaal doen en wat voor heerlijk weer het daar is. bij mij vriest het over het algemeen:)
groetjes bas -
16 December 2008 - 11:30
Jessica:
Hey Mieke,
Goed om weer wat van je te lezen. En wat een mooie sneeuw op de ramen...wel een beetje plaatselijk, haha!
Veel plezier met de activiteiten die je gaat ondernemen met Anton.
Alvast fijne kerstdagen gewenst en een goede jaarwisseling.
Liefs Jessica -
16 December 2008 - 18:32
Natascha:
Hoi Mieke
Leuk om te lezen dat je toch ook het sinterklaasfeest hebt gevierd. Verder lees ik en het gezin je weblog graag. Schitterend om alles te lezen en zo een beetje mee te maken. We wensen je een fijne 'vakantie' samen met Anton toe. Een mooie kerst en een goed begin in 2009 alvast.
groetjes Natascha -
18 December 2008 - 17:38
Leontien:
Ha Mieke,
Dus Anton is er éindelijk!!! Gezellig hoor...
Ik zie dat je je adres maar weer eens vermeld hebt, krijg je nog elke week zoveel kaarten? Jij ook hele fijne kerstdagen toegewenst in het heerlijke Malawi!!!
Liefs Leo -
23 December 2008 - 12:18
Alice:
Hoi Mieke,
Ik hoop dat jullie inmiddels al iets meer een kerstgevoel hebben... In iedergeval wens ik jullie een mooie kerst en een gelukkig en gezond 2009!!
Groetjes -
24 December 2008 - 09:27
Leen:
Hoi Mieke,
Wij lezen je verhalen en belevenissen met grote regelmaat. Heel wat anders als, het in alles zo gestroomlijnde Nederland. Nog veel plezier en fijne feestdagen en een voorspoedig en gezond 2009. Ook voor Maartje natuurlijk.
Groetjes, Leen en Riet -
01 Januari 2009 - 12:16
Connie En Raymond:
...met warme koffie in onze handen en vuurwerkrommel in de straat wensen wij jou vanuit een koud Oud-Beijerland een heel goed en mooi nieuwjaar toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
